Oprechte nieuwsgierigheid is voor mij de basis van samenwerking en het losmaken van sluimerende creativiteit. Mensen bij elkaar brengen in ongebruikelijke combinaties, en ruimte maken voor onderzoekende gesprekken vanuit een gemeenschappelijke sociale ambitie vergroot de kans op het samen ontwikkelen van ‘een volgende stap’ bij de aanpak van adaptieve uitdagingen en ‘wicked problems’. De wereld is te rijk en complex om te organiseren vanuit ‘de enige juiste weg’, traditionele probleemoplossing en het te veel terugvallen op bestaande routines. In sociaal innovatieve organisaties en netwerken is er dan ook steeds meer belangstelling voor het vergroten van serendipiteit en collectief improvisatievermogen.
Maar deze serendipiteit ontstaat niet vanzelf. Talloze initiatieven in en tussen organisaties, en lessen uit de werelden van muziek, kunst, theater, dans, film en (social) design geven ons prachtige voorbeelden voor hoe het anders kan. Van hieruit werk ik als veranderkundige en toegepast musicoloog aan het bieden en laten ervaren van een alternatieve metafoor voor organisatieverandering (‘re-sounding’). Vanuit de ‘human factor’ in de digitale transformatie werk ik daarom graag in projecten op het snijvlak van verschillende domeinen. Hoe leren we uit de kunstwereld over integrale samenwerking in de zorg, digitalisering in cultuureducatie, nieuwe leiderschapsstijlen en een opgefriste visie op leren en ontwikkelen van professionals? Hoe houden we gesprekken op gang over het ontwikkelen en borgen van kwaliteit met het oog op duurzaamheid en sociale impact? En hoe kan het af en toe tijd nemen voor reflexieve ruimte midden in de turbulentie van onze dagelijkse organisatiepraktijk net even dat verschil maken dat het verschil maakt?
Ik nodig jullie graag uit om hier samen naar te kijken – en luisteren.